tempus arti - met Valentijn Dijkmeijer
Een installatie met verlichte dozen in een donkere ruimte, die suggereert dat een reeks mensen in een leegte springt. We hebben deze installatie kunnen tonen in een tentoonstelling, samengesteld door Jan Hoet. Het Tempus Arti-project leidde de bezoekers naar een aantal ongebruikelijke locaties die allemaal per fiets bereikbaar waren.

Tekst in de catalogus, door Tim Cleuren:
Het werk van Maria Kapteijns en Valentijn Dijkmeijer past perfect in deze locatie. Het is een oud waterreservoir dat wordt gekenmerkt door sterke herhalende elementen. De bezoeker moet naar beneden in een onbekende ruimte. De donkere kamer wordt verlicht door verschillende frames die een persoon afbeelden die in een leegte springt. Ze spelen met onze perceptie van tijd waar springen non-actie en fragmentarisch wordt.

insecten, mensen en metaforen
Door al die insecten te tekenen, die in de vergetelheid vallen, begon ik ze als mensen te zien, hun crash vergelijkend met de sprong in het onbekende, die we zo nu en dan maken. Dus mensen kwamen mijn werk binnen, eerst als metaforen ter vervanging van de insecten, of andersom, alsof de insecten altijd al een metafoor waren geweest, met hun tragedies en drama's.